GenAI versnelt DOCSIS 4.0 adoptie

De kabelindustrie is in snel tempo bezig met de uitrol van DOCSIS 4.0-netwerken. Deze nieuwe standaard brengt veelzijdige uitdagingen met zich mee die van invloed zijn op personeel, procedures en technologie. Multiple System Operators (MSO’s) worden geconfronteerd met complexe beslissingen op het gebied van capaciteitsplanning, doorlopend onderhoud en probleemoplossing tussen de toegangs- en kernnetwerken. Dit alles terwijl ze voortdurend streven naar verbetering van de eindgebruikerservaring. Generatieve AI biedt MSO’s een platform om dit proces te stroomlijnen. Laten we eens kijken hoe.

Kennisbanken verbeteren met geavanceerde chunking

Netwerkcapaciteitsplanning omvat het nemen van cruciale beslissingen: wanneer knooppunten te splitsen, hoe spectrum toe te wijzen en het vinden van de optimale balans tussen upstream- en downstream-bandbreedte. Engineeringteams moeten uitgebreide, gefragmenteerde documentatie – industriespecificaties, handleidingen van leveranciers en interne gidsen – interpreteren om intelligentie te extraheren en technische expertise toe te passen voor toekomstgerichte beslissingen.

Network Operations Centers (NOC’s) beheren enorme hoeveelheden telemetriegegevens, alarmen en prestatiestatistieken, die een snelle diagnose van afwijkingen vereisen. De evolutie van virtuele kabelmodemterminatiesystemen (vCMTS) zal de telemetrievolumes verder intensiveren, met continue gegevensstreaming met intervallen van slechts enkele seconden. Dit staat in schril contrast met traditionele Simple Network Management Protocol (SNMP) polling, die zo onregelmatig kan zijn als elke 15-30 minuten.

Niet alle NOC-engineers beschikken over diepgaande DOCSIS 4.0-expertise. De noodzaak om te zoeken naar procedures voor probleemoplossing kan de adoptie vertragen en de voortdurende ondersteuning belemmeren. Experimenten met generieke, algemeen beschikbare grote taalmodellen (LLM’s) om domeinspecifieke vragen te beantwoorden, zoals DOCSIS-capaciteitsplanning, hebben onbetrouwbare resultaten opgeleverd. Deze modellen verwarren vaak Europese en Noord-Amerikaanse standaarden, waardoor ze tegenstrijdige of onjuiste richtlijnen geven.

Een van de meest directe toepassingen van generatieve AI is het bouwen van intelligente assistenten voor het raadplegen van domeinspecifieke bronnen. Dit omvat CableLabs DOCSIS-specificaties, whitepapers en interne engineeringgidsen. Aangedreven door Amazon Bedrock kunnen MSO’s hun prototype-assistenten snel opschalen naar productie voor taken zoals ophalen, samenvatten en Q&A. Voorbeelden hiervan zijn het bepalen wanneer knooppunten moeten worden gesplitst, het toewijzen van kanalen en breedtes, het interpreteren van signaalkwaliteitsstatistieken of het verzamelen van beveiligingsvereisten voor kabelmodems en CMTS’s.

De effectiviteit van deze assistenten hangt echter van verschillende factoren af, niet alleen van de gegevens. Gegevensvoorverwerking, het selecteren van de juiste chunking-strategie en het implementeren van waarborgen voor governance zijn cruciaal.

Gegevensvoorverwerking

Het is essentieel om te erkennen dat zelfs schijnbaar onschuldige elementen de kwaliteit van de zoekresultaten kunnen beïnvloeden. De aanwezigheid van afzonderlijke kop- en voetteksten op elke pagina van DOCSIS 4.0-specificaties en andere gegevensbronnen kan bijvoorbeeld de zoekcontext vervuilen. Een eenvoudige stap om deze extra informatie te verwijderen, toonde een aanzienlijke verbetering in de kwaliteit van de resultaten. Gegevensvoorverwerking is daarom geen one-size-fits-all oplossing, maar eerder een evoluerende aanpak die is afgestemd op de specifieke kenmerken van elke gegevensbron.

Chunking-strategie

Chunking is essentieel voor het opdelen van grote documenten in kleinere, beheersbare stukken die passen binnen het contextvenster van generatieve AI-systemen. Dit zorgt voor een efficiëntere en snellere verwerking van informatie. Het zorgt ook voor het ophalen van zeer relevante inhoud, vermindert ruis, verbetert de ophaalsnelheid en brengt meer relevante context in als onderdeel van het RAG-proces.

De ideale chunkgrootte en -methode worden sterk beïnvloed door het domein, de inhoud, de querypatronen en de LLM-beperkingen. Voor technische DOCSIS 4.0-specificaties kunnen verschillende chunking-methoden worden overwogen, elk met zijn eigen voor- en nadelen:

  • Chunking met vaste grootte: Dit is de eenvoudigste aanpak, waarbij de inhoud wordt verdeeld in chunks van een vooraf bepaalde grootte (bijvoorbeeld 512 tokens per chunk). Het bevat een configureerbaar overlappingspercentage om de continuïteit te behouden. Hoewel het voorspelbare chunkgroottes (en kosten) biedt, kan het de inhoud halverwege de zin splitsen of gerelateerde informatie scheiden. Deze methode is nuttig voor uniforme gegevens met beperkt contextbewustzijn en voorspelbare lage kosten.

  • Standaard chunking: Deze methode splitst de inhoud in chunks van ongeveer 300 tokens, met inachtneming van de zinsgrenzen. Het zorgt ervoor dat zinnen intact blijven, waardoor het natuurlijker is voor tekstverwerking. Het biedt echter beperkte controle over de chunkgrootte en het behoud van de context. Het werkt goed voor basis tekstverwerking waarbij volledige zinnen belangrijk zijn, maar geavanceerde inhoudsrelaties minder kritisch zijn.

  • Hiërarchische chunking: Deze gestructureerde aanpak brengt ouder-kindrelaties tot stand binnen de inhoud. Tijdens het ophalen haalt het systeem in eerste instantie kind-chunks op, maar vervangt deze door bredere ouder-chunks om het model van een uitgebreidere context te voorzien. Deze methode blinkt uit in het behouden van de documentstructuur en het behouden van contextuele relaties. Het werkt het beste met goed gestructureerde inhoud, zoals technische documentatie.

  • Semantische chunking: Deze methode verdeelt tekst op basis van betekenis en contextuele relaties. Het gebruikt een buffer die rekening houdt met omringende tekst om de context te behouden. Hoewel het computationeel veeleisender is, blinkt het uit in het behouden van de coherentie van gerelateerde concepten en hun relaties. Deze aanpak is geschikt voor natuurlijke taalinhoud, zoals transcripties van gesprekken, waar gerelateerde informatie verspreid kan zijn.

Voor de DOCSIS-documentatie, met zijn goed gedefinieerde secties, subsecties en duidelijke ouder-kindrelaties, blijkt hiërarchische chunking het meest geschikt te zijn. Het vermogen van deze methode om gerelateerde technische specificaties bij elkaar te houden en tegelijkertijd hun relatie tot bredere secties te behouden, is bijzonder waardevol voor het begrijpen van de complexe DOCSIS 4.0-specificaties. De grotere omvang van ouder-chunks kan echter leiden tot hogere kosten. Het is belangrijk om een grondige validatie uit te voeren voor uw specifieke gegevens, met behulp van tools zoals RAG-evaluatie en LLM-as-a-judge mogelijkheden.

AI-agenten bouwen voor DOCSIS 4.0

Een AI-agent, zoals gedefinieerd door Peter Norvig en Stuart Russell, is een kunstmatige entiteit die in staat is zijn omgeving waar te nemen, beslissingen te nemen en acties te ondernemen. Voor het DOCSIS 4.0 Intelligence-framework wordt het AI Agent-concept aangepast als een overkoepelende intelligente autonome entiteit. Dit Agentic-framework kan plannen, redeneren en handelen, met toegang tot een samengestelde DOCSIS-kennisbank en waarborgen om intelligente orkestratie te beschermen.

Experimenten hebben aangetoond dat zero-shot chain-of-thought prompting van een LLM voor domeinspecifieke vragen zoals DOCSIS-netwerkcapaciteitsberekeningen kan leiden tot onnauwkeurige resultaten. Verschillende LLM’s kunnen standaard verschillende standaarden gebruiken (Europese of Amerikaanse), wat de noodzaak van een meer deterministische aanpak benadrukt.

Om dit aan te pakken, kan een DOCSIS AI Agent worden gebouwd met behulp van Amazon Bedrock Agents. Een Agent wordt aangedreven door LLM(‘s) en bestaat uit Actiegroepen, Kennisbanken en Instructies (Prompts). Het bepaalt acties op basis van gebruikersinvoer en reageert met relevante antwoorden.

Een DOCSIS AI-agent construeren

Hier is een overzicht van de bouwstenen:

  1. Foundation Model: De eerste stap is het selecteren van een foundation model (FM) dat de agent zal gebruiken om gebruikersinvoer en prompts te interpreteren. Amazon Nova Pro 1.0 kan een geschikte keuze zijn uit het scala aan state-of-the-art FM’s die beschikbaar zijn in Amazon Bedrock.

  2. Instructies: Duidelijke instructies zijn cruciaal om te definiëren wat de agent is ontworpen om te doen. Geavanceerde prompts maken aanpassing mogelijk bij elke stap van de orkestratie, inclusief het gebruik van AWS Lambda-functies om outputs te parseren.

  3. Actiegroepen: Actiegroepen bestaan uit Acties, dit zijn tools die specifieke bedrijfslogica implementeren. Voor het berekenen van de DOCSIS 4.0-capaciteit kan een deterministische Lambda-functie worden geschreven om invoerparameters te nemen en de berekening uit te voeren op basis van een gedefinieerde formule.

  4. Functiedetails: De functiedetails (of een Open API 3.0-compatibel API-schema) moeten worden gedefinieerd. Het frequentieplan kan bijvoorbeeld worden gemarkeerd als een noodzakelijke parameter, terwijl downstream- of upstream-parameters optioneel kunnen zijn.

De runtime van de AI Agent wordt beheerd door de InvokeAgent API-operatie, die uit drie hoofdstappen bestaat: pre-processing, orkestratie en post-processing. De orkestratiestap is de kern van de werking van de agent:

  1. Gebruikersinvoer: Een geautoriseerde gebruiker initieert de AI-assistent.

  2. Interpretatie en redenering: De AI Agent interpreteert de invoer met behulp van het FM en genereert een rationale voor de volgende stap.

  3. Actiegroepaanroep: De agent bepaalt de toepasselijke Actiegroep of bevraagt de kennisbank.

  4. Parameterdoorgifte: Als een actie moet worden aangeroepen, stuurt de agent de parameters naar de geconfigureerde Lambda-functie.

  5. Lambda-functieantwoord: De Lambda-functie retourneert het antwoord naar de aanroepende Agent API.

  6. Observatiegeneratie: De agent genereert een observatie door een actie aan te roepen of resultaten uit de kennisbank samen te vatten.

  7. Iteratie: De agent gebruikt de observatie om de basisprompt aan te vullen, die vervolgens opnieuw wordt geïnterpreteerd door het FM. Deze lus gaat door totdat een antwoord wordt teruggestuurd naar de gebruiker of verdere informatie wordt gevraagd.

  8. Basispromptaanvulling: Tijdens de orkestratie wordt het basisprompt-sjabloon aangevuld met de agentinstructies, actiegroepen en kennisbanken. Het FM voorspelt vervolgens de beste stappen om de gebruikersinvoer te vervullen.

Door deze stappen te implementeren, kan een DOCSIS AI Agent worden gemaakt die in staat is om een tool aan te roepen voor het berekenen van de DOCSIS-capaciteit met behulp van een gedefinieerde formule. In praktische scenario’s kunnen meerdere agenten samenwerken aan complexe taken, gebruikmakend van gedeelde kennisbanken.

Waarborgen instellen voor verantwoorde AI

Een cruciaal aspect van elke AI-implementatie is het waarborgen van verantwoord en ethisch gebruik. Als onderdeel van een robuuste Responsible AI-strategie moeten vanaf het begin waarborgen worden geïmplementeerd. Om relevante en veilige gebruikerservaringen te leveren die zijn afgestemd op het organisatiebeleid van een MSO, kunnen Amazon Bedrock Guardrails worden gebruikt.

Bedrock Guardrails maken het mogelijk om beleid te definiëren om gebruikersinvoer te evalueren. Deze omvatten modelonafhankelijke evaluaties met behulp van contextuele aardingscontroles, het blokkeren van geweigerde onderwerpen met inhoudsfilters, het blokkeren of redigeren van persoonlijk identificeerbare informatie (PII) en ervoor zorgen dat reacties voldoen aan het geconfigureerde beleid.
Bepaalde acties, zoals het manipuleren van gevoelige netwerkconfiguraties, moeten bijvoorbeeld mogelijk worden beperkt voor specifieke gebruikersrollen, zoals eerstelijns callcentermedewerkers.

Voorbeeld: Ongeautoriseerde configuratiewijzigingen voorkomen

Stel dat een nieuwe support engineer probeert MAC-filtering op de modem van een abonnee uit te schakelen voor probleemoplossing. Het uitschakelen van MAC-adresfiltering vormt een beveiligingsrisico, waardoor mogelijk ongeautoriseerde netwerktoegang mogelijk is. Een Bedrock Guardrail kan worden geconfigureerd om dergelijke gevoelige wijzigingen te weigeren en een geconfigureerd bericht naar de gebruiker te retourneren.

Voorbeeld: Gevoelige informatie beschermen

Een ander voorbeeld betreft het omgaan met gevoelige informatie zoals MAC-adressen. Als een gebruiker per ongeluk een MAC-adres invoert in de chatprompt, kan een Bedrock Guardrail dit patroon identificeren, de prompt blokkeren en een vooraf gedefinieerd bericht retourneren. Dit voorkomt dat de prompt de LLM bereikt, zodat gevoelige gegevens niet op ongepaste wijze worden verwerkt. U kunt ook een reguliere expressie gebruiken om patronen te definiëren die een guardrail kan herkennen en waarop hij kan reageren.

Bedrock Guardrails bieden een consistente en gestandaardiseerde benadering van veiligheidsbescherming voor verschillende FM’s. Ze bieden geavanceerde functies zoals contextuele aardingscontroles en geautomatiseerde redeneringscontroles (Symbolic AI) om ervoor te zorgen dat outputs overeenkomen met bekende feiten en niet zijn gebaseerd op gefabriceerde of inconsistente gegevens.

De weg vooruit: AI omarmen voor DOCSIS 4.0 en verder

De overgang naar DOCSIS 4.0 is een cruciaal moment voor kabelexploitanten. AI kan dit proces aanzienlijk versnellen. Effectieve AI-implementatie vereist niet noodzakelijkerwijs complexe frameworks of gespecialiseerde bibliotheken. Een directe en progressieve aanpak is vaak succesvoller:

  1. Begin eenvoudig: Begin met het verbeteren van fundamentele RAG-implementaties om de productiviteit van werknemers te verhogen, met de focus op industrie- en domeinspecifieke use cases.

  2. Ga geleidelijk verder: Ga verder met Agentic-patronen voor geautomatiseerde besluitvorming en complexe taakafhandeling.

Door kennisbanken, AI-agenten en robuuste waarborgen te integreren, kunnen MSO’s veilige, efficiënte en toekomstbestendige AI-toepassingen bouwen. Hierdoor kunnen ze gelijke tred houden met de ontwikkelingen in DOCSIS 4.0 en kabeltechnologie.

De digitale transformatie van de kabelindustrie versnelt en AI-integratie wordt een concurrentievoordeel. Exploitanten die deze technologieën omarmen, zijn beter gepositioneerd om superieure servicekwaliteit te leveren, netwerkprestaties te optimaliseren en operationele efficiëntie te stimuleren. Deze collaboratieve aanpak, waarbij AI en menselijke expertise worden gecombineerd, zal meer veerkrachtige, efficiënte en intelligente netwerken voor de toekomst creëren.