Inti Tuduhan
Sekumpulan pengarang, termasuk nama-nama terkemuka seperti Richard Kadrey, Christopher Golden, Ta-Nehisi Coates dan pelawak Sarah Silverman, sedang berhadapan dengan gergasi teknologi Meta dalam pertempuran undang-undang yang boleh menjadi duluan penting bagi persimpangan kecerdasan buatan dan undang-undang hak cipta. Inti masalahnya ialah dakwaan bahawa Meta menggunakan bahan berhak cipta daripada buku-buku pengarang, tanpa kebenaran mereka, untuk melatih model AI LLaMAnya. Pihak plaintif berhujah bahawa penggunaan harta intelek mereka tanpa kebenaran ini merupakan pelanggaran jelas terhadap hak mereka.
Para pengarang menegaskan bahawa tindakan Meta bukan sekadar kes terlepas pandang atau pelanggaran yang tidak disengajakan. Mereka menegaskan bahawa beberapa respons LLaMA diekstrak secara langsung daripada karya terbitan mereka, yang secara efektif membolehkan Meta mendapat keuntungan daripada usaha kreatif mereka tanpa pampasan atau atribusi yang sewajarnya. Penggunaan tanpa kebenaran ini, dakwa mereka, memperkayakan Meta dengan mengorbankan pengarang yang mendedikasikan masa, usaha, dan bakat mereka untuk mencipta karya asal.
Isu Maklumat Pengurusan Hak Cipta (CMI)
Selain daripada penggunaan langsung bahan berhak cipta, tuntutan mahkamah itu membangkitkan satu lagi perkara penting: dakwaan penyingkiran maklumat pengurusan hak cipta (CMI). CMI termasuk elemen seperti ISBN, simbol hak cipta, dan penafian – pada asasnya, metadata yang mengenal pasti sesebuah karya sebagai dilindungi oleh hak cipta. Pihak plaintif menuduh Meta sengaja menanggalkan maklumat ini dalam usaha untuk menyembunyikan penggunaan bahan berhak cipta.
Penyingkiran CMI, jika terbukti, akan mewakili aspek pelanggaran yang didakwa lebih licik. Ia mencadangkan usaha sedar untuk mengaburkan asal-usul data yang digunakan untuk melatih model LLaMA, yang berpotensi menyukarkan pemegang hak cipta untuk mengesan dan mencabar penggunaan karya mereka tanpa kebenaran. Aspek kes ini menggariskan cabaran melindungi harta intelek dalam era teknologi AI yang berkembang pesat.
Keputusan Hakim Chhabria: Lampu Hijau untuk Kes
Percubaan Meta untuk menolak kes itu, setakat ini, tidak berjaya. Dalam keputusan pada hari Jumaat, Hakim Vince Chhabria menyatakan dengan jelas bahawa “Pelanggaran hak cipta jelas merupakan kecederaan konkrit yang mencukupi untuk kedudukan.” Kenyataan ini mengesahkan hak pengarang untuk meneruskan tindakan undang-undang terhadap Meta, berdasarkan prinsip asas bahawa pelanggaran hak cipta menyebabkan kemudaratan yang ketara kepada pemegang hak.
Hakim Chhabria juga mengakui hujah plaintif mengenai penyingkiran CMI, menyatakan bahawa terdapat “inferens yang munasabah, jika tidak begitu kuat, bahawa Meta mengalih keluar CMI untuk cuba menghalang LLaMA daripada mengeluarkan CMI dan dengan itu mendedahkan bahawa ia dilatih pada bahan berhak cipta.” Kenyataan ini memberi kepercayaan kepada dakwaan pengarang bahawa Meta bukan sahaja cuai tetapi mungkin secara aktif berusaha untuk menyembunyikan penggunaan karya berhak cipta.
Penolakan Separa: Tuntutan CDAFA
Walaupun hakim membenarkan tuntutan pelanggaran hak cipta teras diteruskan, beliau menolak satu aspek tuntutan mahkamah yang berkaitan dengan Akta Capaian dan Penipuan Data Komputer Komprehensif California (CDAFA). Pihak plaintif berhujah bahawa tindakan Meta melanggar CDAFA, tetapi Hakim Chhabria memutuskan bahawa tuntutan ini tidak terpakai kerana pengarang tidak “mendakwa bahawa Meta mengakses komputer atau pelayan mereka - hanya data mereka.”
Perbezaan ini menyerlahkan sifat khusus CDAFA, yang memfokuskan pada akses tanpa kebenaran kepada sistem komputer dan bukannya penggunaan data itu sendiri tanpa kebenaran. Walaupun penolakan tuntutan khusus ini merupakan kemunduran kecil bagi pihak plaintif, ia tidak mengurangkan kepentingan dakwaan pelanggaran hak cipta teras yang kekal menjadi teras kes.
Konteks yang Lebih Luas: Gelombang Tuntutan Mahkamah Hak Cipta AI
Pertempuran undang-undang antara pengarang dan Meta bukanlah satu insiden terpencil. Ia adalah sebahagian daripada gelombang tuntutan mahkamah yang semakin meningkat yang mencabar penggunaan bahan berhak cipta dalam latihan model AI. Beberapa pemain utama dalam industri AI menghadapi cabaran undang-undang yang serupa, mencerminkan perjuangan yang lebih luas untuk menentukan sempadan undang-undang hak cipta dalam konteks kecerdasan buatan.
- The New York Times lwn. OpenAI dan Microsoft: Akhbar ikonik itu telah memfailkan tuntutan mahkamah terhadap OpenAI dan Microsoft, mendakwa bahawa berjuta-juta artikelnya digunakan tanpa kebenaran untuk melatih chatbot.
- News Corp. lwn. Perplexity: Konglomerat media, pemilik saluran seperti The Wall Street Journal dan Fox News, telah menyaman Perplexity, sebuah syarikat permulaan carian AI, kerana didakwa menggunakan kandungannya tanpa kebenaran.
- Organisasi Berita Kanada lwn. OpenAI: Beberapa organisasi berita besar Kanada telah menyertai perbalahan itu, menyaman OpenAI atas penggunaan bahan berhak cipta mereka.
Kes-kes ini, bersama-sama dengan tuntutan mahkamah pengarang terhadap Meta, menggariskan ketegangan yang semakin meningkat antara kemajuan pesat teknologi AI dan prinsip-prinsip undang-undang hak cipta yang telah ditetapkan. Keputusan pertempuran undang-undang ini boleh memberi implikasi yang meluas untuk masa depan pembangunan AI dan perlindungan hak harta intelek.
Duluan Thomson Reuters lwn. Ross Intelligence
Keputusan baru-baru ini yang memihak kepada Thomson Reuters dalam tuntutan mahkamah hak cipta AI yang serupa menambah satu lagi lapisan kerumitan kepada landskap undang-undang. Dalam kes itu, seorang hakim menolak tuntutan Ross Intelligence mengenai penggunaan saksama, dengan alasan bahawa tindakan syarikat AI itu telah memberi kesan negatif kepada nilai pasaran bahan berhak cipta Thomson Reuters.
Duluan ini boleh menjadi relevan dengan kes pengarang terhadap Meta, terutamanya jika pihak plaintif dapat menunjukkan bahawa penggunaan karya mereka oleh Meta telah mengurangkan nilai komersialnya. Kes Thomson Reuters menyerlahkan kepentingan mempertimbangkan kesan ekonomi latihan AI terhadap pemegang hak cipta, menambah dimensi penting kepada perdebatan mengenai penggunaan saksama dan AI.
Cabaran Mentakrifkan ‘Penggunaan Saksama’ dalam Era AI
Konsep ‘penggunaan saksama’ adalah penting dalam banyak pertikaian hak cipta AI ini. Penggunaan saksama ialah doktrin undang-undang yang membenarkan penggunaan terhad bahan berhak cipta tanpa kebenaran dalam keadaan tertentu, seperti untuk kritikan, ulasan, pelaporan berita, pengajaran, biasiswa atau penyelidikan. Walau bagaimanapun, penggunaan penggunaan saksama untuk latihan AI ialah bidang undang-undang yang kompleks dan berkembang.
Syarikat AI sering berhujah bahawa penggunaan bahan berhak cipta mereka untuk tujuan latihan merupakan penggunaan saksama, mendakwa bahawa ia adalah transformatif dan memberi manfaat kepada orang ramai dengan memajukan teknologi AI. Pemegang hak cipta, sebaliknya, berhujah bahawa penggunaan ini tidak transformatif, tidak memenuhi tujuan penggunaan saksama yang sah, dan membahayakan keupayaan mereka untuk mengawal dan mengaut keuntungan daripada kerja mereka.
Mahkamah kini bergelut dengan cabaran untuk menentukan sempadan penggunaan saksama dalam konteks baharu ini. Keputusan yang mereka capai akan memberi kesan yang ketara kepada masa depan pembangunan AI, membentuk keseimbangan antara inovasi dan perlindungan harta intelek.
Implikasi untuk Masa Depan AI dan Hak Cipta
Pertempuran undang-undang mengenai AI dan hak cipta bukan hanya mengenai tuntutan mahkamah individu; ia adalah mengenai membentuk masa depan kedua-dua pembangunan AI dan perlindungan karya kreatif. Keputusan kes-kes ini mungkin akan mempengaruhi cara syarikat AI mendekati penggunaan bahan berhak cipta, cara pemegang hak cipta melindungi hak mereka, dan cara penggubal undang-undang dan pengawal selia menangani cabaran yang ditimbulkan oleh teknologi yang berkembang pesat ini.
Jika mahkamah memutuskan memihak kepada pemegang hak cipta, ia boleh membawa kepada peraturan yang lebih ketat mengenai penggunaan bahan berhak cipta dalam latihan AI, yang berpotensi memerlukan syarikat AI untuk mendapatkan lesen atau membayar royalti untuk penggunaan bahan tersebut. Ini boleh meningkatkan kos dan kerumitan membangunkan model AI, tetapi ia juga akan memberikan perlindungan dan pampasan yang lebih besar untuk pencipta.
Sebaliknya, jika mahkamah memihak kepada syarikat AI, ia boleh menggalakkan penggunaan bahan berhak cipta yang lebih meluas dalam latihan AI, yang berpotensi mempercepatkan kadar pembangunan AI. Walau bagaimanapun, ia juga boleh melemahkan perlindungan hak cipta dan menyukarkan pencipta untuk mengawal dan mengaut keuntungan daripada kerja mereka.
Pertempuran undang-undang yang berterusan merupakan langkah penting dalam mengemudi landskap yang kompleks ini dan mencari keseimbangan yang menggalakkan kedua-dua inovasi dan perlindungan harta intelek. Keputusan yang dicapai dalam kes-kes ini akan memberi kesan yang meluas untuk masa depan AI, industri kreatif, dan ekonomi digital yang lebih luas. Perdebatan masih jauh dari selesai, dan kepentingannya tinggi untuk semua yang terlibat.