هسته اصلی اتهامات
گروهی از نویسندگان، از جمله نام‌های برجسته‌ای مانند ریچارد کدری، کریستوفر گلدن، تا-نهیسی کوتس و کمدین سارا سیلورمن، در حال مبارزه حقوقی با غول فناوری متا هستند، مبارزه‌ای که می‌تواند سابقه‌ای مهم برای تقاطع هوش مصنوعی و قانون کپی‌رایت ایجاد کند. در قلب این موضوع، این اتهام وجود دارد که متا از مطالب دارای کپی‌رایت کتاب‌های این نویسندگان، بدون رضایت آنها، برای آموزش مدل هوش مصنوعی LLaMA خود استفاده کرده است. شاکیان استدلال می‌کنند که این استفاده غیرمجاز از مالکیت معنوی آنها، نقض آشکار حقوق آنها است.
نویسندگان ادعا می‌کنند که اقدامات متا صرفاً یک مورد سهل‌انگاری یا نقض غیرعمدی نبوده است. آنها تاکید می‌کنند که برخی از پاسخ‌های LLaMA مستقیماً از آثار منتشر شده آنها استخراج شده است، که به طور موثر به متا اجازه می‌دهد تا از تلاش‌های خلاقانه آنها بدون پرداخت غرامت یا ذکر منبع مناسب، سود ببرد. آنها ادعا می‌کنند که این استفاده غیرمجاز، متا را به قیمت نویسندگانی که زمان، تلاش و استعداد خود را برای خلق آثار اصلی صرف کرده‌اند، ثروتمند می‌کند.
موضوع اطلاعات مدیریت کپی‌رایت (CMI)
فراتر از استفاده مستقیم از مطالب دارای کپی‌رایت، این دادخواست نکته مهم دیگری را مطرح می‌کند: حذف ادعایی اطلاعات مدیریت کپی‌رایت (CMI). CMI شامل عناصری مانند شابک‌ها، نمادهای کپی‌رایت و سلب مسئولیت‌ها می‌شود – در اصل، فراداده‌ای که یک اثر را به عنوان محافظت شده توسط کپی‌رایت شناسایی می‌کند. شاکیان متا را متهم می‌کنند که عمداً این اطلاعات را حذف کرده است تا استفاده خود از مطالب دارای کپی‌رایت را پنهان کند.
حذف CMI، در صورت اثبات، جنبه موذیانه‌تری از نقض ادعایی را نشان می‌دهد. این نشان‌دهنده تلاشی آگاهانه برای مبهم کردن منشأ داده‌های مورد استفاده برای آموزش مدل LLaMA است، که به طور بالقوه تشخیص و به چالش کشیدن استفاده غیرمجاز از آثارشان را برای دارندگان کپی‌رایت دشوارتر می‌کند. این جنبه از پرونده، چالش‌های حفاظت از مالکیت معنوی در عصر فناوری هوش مصنوعی که به سرعت در حال تکامل است را برجسته می‌کند.
حکم قاضی چابریا: چراغ سبز برای پرونده
تلاش‌های متا برای رد این پرونده تاکنون ناموفق بوده است. قاضی وینس چابریا در حکمی در روز جمعه به صراحت اعلام کرد که “نقض کپی‌رایت بدیهی است که یک آسیب مشخص و کافی برای اقامه دعوی است.” این بیانیه حق نویسندگان را برای پیگیری اقدامات قانونی علیه متا، بر اساس این اصل اساسی که نقض کپی‌رایت باعث آسیب ملموس به صاحب حق می‌شود، تأیید می‌کند.
قاضی چابریا همچنین استدلال شاکیان در مورد حذف CMI را تأیید کرد و اظهار داشت که “یک استنباط منطقی، اگرچه نه چندان قوی، وجود دارد که متا CMI را حذف کرده است تا سعی کند از خروجی CMI توسط LLaMA جلوگیری کند و در نتیجه فاش شود که با مطالب دارای کپی‌رایت آموزش دیده است.” این بیانیه به ادعای نویسندگان مبنی بر اینکه متا صرفاً سهل‌انگار نبوده، بلکه ممکن است فعالانه در پی پنهان کردن استفاده خود از آثار دارای کپی‌رایت بوده باشد، اعتبار می‌بخشد.
رد جزئی: ادعای CDAFA
در حالی که قاضی اجازه داد ادعاهای اصلی نقض کپی‌رایت ادامه یابد، او یک جنبه از دادخواست مربوط به قانون جامع دسترسی و تقلب در داده‌های رایانه‌ای کالیفرنیا (CDAFA) را رد کرد. شاکیان استدلال کرده بودند که اقدامات متا CDAFA را نقض کرده است، اما قاضی چابریا حکم داد که این ادعا قابل اعمال نیست زیرا نویسندگان “ادعا نکرده‌اند که متا به رایانه‌ها یا سرورهای آنها دسترسی داشته است - فقط به داده‌های آنها.”
این تمایز ماهیت خاص CDAFA را برجسته می‌کند، که بر دسترسی غیرمجاز به سیستم‌های رایانه‌ای تمرکز دارد تا استفاده غیرمجاز از خود داده‌ها. در حالی که رد این ادعای خاص یک شکست جزئی برای شاکیان است، اما اهمیت ادعاهای اصلی نقض کپی‌رایت را که در قلب پرونده باقی می‌مانند، کاهش نمی‌دهد.
زمینه گسترده‌تر: موجی از دعاوی حقوقی کپی‌رایت هوش مصنوعی
نبرد حقوقی بین نویسندگان و متا یک حادثه isolated نیست. این بخشی از موج فزاینده‌ای از دعاوی حقوقی است که استفاده از مطالب دارای کپی‌رایت در آموزش مدل‌های هوش مصنوعی را به چالش می‌کشد. چندین بازیگر اصلی در صنعت هوش مصنوعی با چالش‌های حقوقی مشابهی روبرو هستند که نشان‌دهنده مبارزه گسترده‌تری برای تعریف مرزهای قانون کپی‌رایت در زمینه هوش مصنوعی است.
- نیویورک تایمز در مقابل OpenAI و مایکروسافت: این روزنامه نمادین شکایتی علیه OpenAI و مایکروسافت تنظیم کرده است و ادعا می‌کند که میلیون‌ها مقاله آن بدون اجازه برای آموزش ربات‌های گفتگو استفاده شده است.
- نیوز کورپ در مقابل Perplexity: این شرکت رسانه‌ای، مالک رسانه‌هایی مانند وال استریت ژورنال و فاکس نیوز، از Perplexity، یک استارت‌آپ جستجوی هوش مصنوعی، به دلیل استفاده ادعایی از محتوای آن بدون مجوز، شکایت کرده است.
- سازمان‌های خبری کانادا در مقابل OpenAI: چندین سازمان خبری بزرگ کانادایی به این دعوا پیوسته‌اند و از OpenAI به دلیل استفاده از مطالب دارای کپی‌رایت خود شکایت کرده‌اند.
این پرونده‌ها، همراه با شکایت نویسندگان علیه متا، تنش فزاینده بین پیشرفت سریع فناوری هوش مصنوعی و اصول تثبیت شده قانون کپی‌رایت را برجسته می‌کند. نتایج این نبردهای حقوقی می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای آینده توسعه هوش مصنوعی و حمایت از حقوق مالکیت معنوی داشته باشد.
سابقه Thomson Reuters در مقابل Ross Intelligence
حکم اخیر به نفع Thomson Reuters در یک دعوی حقوقی مشابه کپی‌رایت هوش مصنوعی، لایه دیگری از پیچیدگی را به چشم‌انداز حقوقی اضافه می‌کند. در آن پرونده، یک قاضی ادعای استفاده منصفانه Ross Intelligence را رد کرد و استدلال کرد که اقدامات این شرکت هوش مصنوعی بر ارزش بازار مطالب دارای کپی‌رایت Thomson Reuters تأثیر منفی گذاشته است.
این سابقه می‌تواند به پرونده نویسندگان علیه متا مرتبط باشد، به ویژه اگر شاکیان بتوانند نشان دهند که استفاده متا از آثارشان ارزش تجاری آن را کاهش داده است. پرونده Thomson Reuters اهمیت در نظر گرفتن تأثیر اقتصادی آموزش هوش مصنوعی بر دارندگان کپی‌رایت را برجسته می‌کند و بعد مهمی را به بحث در مورد استفاده منصفانه و هوش مصنوعی اضافه می‌کند.
چالش تعریف “استفاده منصفانه” در عصر هوش مصنوعی
مفهوم “استفاده منصفانه” در بسیاری از این اختلافات کپی‌رایت هوش مصنوعی نقش اساسی دارد. استفاده منصفانه یک دکترین حقوقی است که اجازه استفاده محدود از مطالب دارای کپی‌رایت را بدون اجازه تحت شرایط خاصی مانند انتقاد، تفسیر، گزارش خبری، آموزش، بورس تحصیلی یا تحقیق می‌دهد. با این حال، اعمال استفاده منصفانه در آموزش هوش مصنوعی یک حوزه پیچیده و در حال تحول از قانون است.
شرکت‌های هوش مصنوعی اغلب استدلال می‌کنند که استفاده آنها از مطالب دارای کپی‌رایت برای اهداف آموزشی، استفاده منصفانه است و ادعا می‌کنند که این امر تحول‌آفرین است و با پیشبرد فناوری هوش مصنوعی به نفع عموم است. از سوی دیگر، دارندگان کپی‌رایت استدلال می‌کنند که این استفاده تحول‌آفرین نیست، هدف استفاده منصفانه مشروعی را دنبال نمی‌کند و به توانایی آنها برای کنترل و سود بردن از کارشان آسیب می‌رساند.
دادگاه‌ها اکنون با چالش تعریف مرزهای استفاده منصفانه در این زمینه جدید روبرو هستند. تصمیماتی که آنها می‌گیرند تأثیر بسزایی در آینده توسعه هوش مصنوعی خواهد داشت و تعادل بین نوآوری و حمایت از مالکیت معنوی را شکل می‌دهد.
پیامدهایی برای آینده هوش مصنوعی و کپی‌رایت
نبردهای حقوقی بر سر هوش مصنوعی و کپی‌رایت فقط مربوط به دعاوی فردی نیست. آنها در مورد شکل دادن به آینده توسعه هوش مصنوعی و حمایت از آثار خلاقانه هستند. نتایج این پرونده‌ها احتمالاً بر نحوه برخورد شرکت‌های هوش مصنوعی با استفاده از مطالب دارای کپی‌رایت، نحوه محافظت دارندگان کپی‌رایت از حقوق خود و نحوه رسیدگی قانون‌گذاران و تنظیم‌کننده‌ها به چالش‌های ناشی از این فناوری به سرعت در حال تکامل تأثیر می‌گذارد.
اگر دادگاه‌ها به نفع دارندگان کپی‌رایت حکم دهند، این امر می‌تواند منجر به مقررات سخت‌گیرانه‌تری در مورد استفاده از مطالب دارای کپی‌رایت در آموزش هوش مصنوعی شود، که به طور بالقوه شرکت‌های هوش مصنوعی را ملزم به دریافت مجوز یا پرداخت حق امتیاز برای استفاده از چنین مطالبی می‌کند. این امر می‌تواند هزینه و پیچیدگی توسعه مدل‌های هوش مصنوعی را افزایش دهد، اما همچنین حمایت و غرامت بیشتری را برای سازندگان فراهم می‌کند.
از سوی دیگر، اگر دادگاه‌ها به نفع شرکت‌های هوش مصنوعی باشند، این امر می‌تواند استفاده گسترده‌تر از مطالب دارای کپی‌رایت در آموزش هوش مصنوعی را تشویق کند، که به طور بالقوه سرعت توسعه هوش مصنوعی را تسریع می‌کند. با این حال، این امر می‌تواند حمایت‌های کپی‌رایت را تضعیف کند و کنترل و سود بردن از کارشان را برای سازندگان دشوارتر کند.
نبردهای حقوقی جاری گامی حیاتی در جهت‌یابی این چشم‌انداز پیچیده و یافتن تعادلی است که هم نوآوری و هم حمایت از مالکیت معنوی را ترویج کند. تصمیماتی که در این پرونده‌ها گرفته می‌شود، پیامدهای گسترده‌ای برای آینده هوش مصنوعی، صنایع خلاق و اقتصاد دیجیتال گسترده‌تر خواهد داشت. بحث هنوز به پایان نرسیده است و stakes برای همه افراد درگیر بالا است.