بررسی عمیق‌تر رویکرد بنچمارک‌گیری AMD
روش‌شناسی AMD از بنچمارک‌های استاندارد صنعتی فاصله می‌گیرد. در عوض، از معیار “توکن در ثانیه” برای ارزیابی نحوه عملکرد Lunar Lake و Strix Halo در چارچوب‌های مختلف مدل زبان بزرگ (LLM) و مدل زبان کوچک (SLM) هوش مصنوعی، از جمله DeepSeek و Phi 4 مایکروسافت استفاده می‌کند.
همانطور که انتظار می‌رفت، مولفه GPU قوی در Ryzen AI Max+ 395 به طور قابل توجهی از گرافیک مجتمع کوچکتر Intel Arc 140V موجود در Lunar Lake بهتر عمل می‌کند. این نتیجه به سختی تعجب آور است، با توجه به اینکه تراشه‌های Lunar Lake اینتل به طور خاص برای لپ‌تاپ‌های AI PC فوق‌العاده قابل حمل طراحی شده‌اند و در آستانه توان بسیار کمتری نسبت به Ryzen AI Max+ کار می‌کنند. علاوه بر این، انتظار عملکرد GPU مشابه از یک نوت بوک فوق‌العاده نازک در مقابل یک دستگاه متمرکز بر بازی مانند Flow Z13 غیر واقعی است.
مقایسه‌ای نامتناسب؟
در حالی که هر دو پردازنده AMD Ryzen AI Max+ 395 و سری Intel Core Ultra 200V پردازنده‌های x86 هستند که قادر به انجام بارهای کاری هوش مصنوعی هستند، مقایسه بین Zenbook S14 و ROG Flow Z13 شبیه به ارزیابی قدرت بازی Asus ROG Ally X در برابر ROG Strix Scar 18 است. آنها دستگاه‌های اساساً متفاوتی را نشان می‌دهند، سخت‌افزار متمایزی را در خود جای داده و برای موارد استفاده کاملاً متفاوتی طراحی شده‌اند.
همچنین شایان ذکر است که AMD در حال حاضر یک رقیب مستقیم برای Lunar Lake در سری Strix Point و Krackan Point Ryzen AI 300 خود ارائه می‌دهد.
اعتبار سنجی ادعاهای AMD و معرفی اپل به ترکیب
با توجه به عدم وجود تست‌های استاندارد و اعداد امتیاز سخت در بنچمارک‌های عملکرد AMD، ما یافته‌های آنها را با بنچمارک‌های آزمایشگاهی خود ارجاع دادیم.
ادعای AMD مبنی بر “قدرتمندترین پردازنده x86 برای LLM ها” برای Strix Halo صادق است. با این حال، تشخیص این نکته ضروری است که Strix Halo از طراحی معمولی CPU موبایل فاصله می‌گیرد. این پردازنده شباهت‌های بیشتری با M4 Max یا M3 Ultra مبتنی بر Arm اپل دارد. این امر مقایسه x86 در مقابل Arm را ایجاد می‌کند، جایی که چیپست‌های رده بالای اپل در کلاس CPU مشابهی با Ryzen AI Max قرار می‌گیرند، دسته‌ای که Lunar Lake به سادگی به آن تعلق ندارد.
در حالی که در حال حاضر فاقد داده‌های بنچمارک برای M4 Max یا M3 Ultra هستیم، نتایج آزمایش را از “قدرتمندترین لپ‌تاپ اپل که تا به حال آزمایش کرده‌ایم”، MacBook Pro 16 مجهز به چیپست M4 Pro، در اختیار داریم.
مقایسه‌ای مناسب‌تر: HP ZBook 14 Ultra در مقابل MacBook Pro 16
در حالت ایده‌آل، برای مقایسه مستقیم‌تر تراشه و محصول، سیستم راه‌اندازی دیگر برای APU Ryzen AI Max، یعنی HP ZBook 14 Ultra، رقیب مناسب‌تری در برابر MacBook Pro بود. لپ‌تاپ‌های پریمیوم اپل مدت‌هاست که به عنوان معیاری برای حرفه‌ای‌های طراحی عمل می‌کنند و HP ZBook 14 Ultra را به یک سوژه آزمایشی قانع‌کننده در برابر MacBook Pro 16 تبدیل می‌کنند.
متاسفانه، ما هنوز فرصت آزمایش ZBook 14 Ultra G1a را نداشته‌ایم. در نتیجه، ما از Flow Z13 برای این مقایسه استفاده کردیم.
تأیید ادعاهای AMD با Asus Zenbook S14
ما Asus Zenbook S14 مجهز به Intel Core Ultra 7 258V را در مقایسه نگه داشتیم تا ادعاهای AMD را تأیید کنیم. همانطور که انتظار می‌رفت، Zenbook S14 در مقایسه با نیروگاه‌های اپل و AMD، در انتهای پایین طیف عملکرد قرار گرفت.
بنچمارک Geekbench AI: چشم‌اندازی بین پلتفرمی
در حالی که Ryzen AI Max+ 395 در ROG Flow Z13 مزیت آشکاری در عملکرد بازی نشان می‌دهد، M4 Pro رقابت شگفت‌انگیز قوی‌ای را در وظایف هوش مصنوعی فشرده GPU ارائه می‌دهد، همانطور که توسط بنچمارک Geekbench AI مشهود است.
اگرچه بنچمارک Geekbench AI محدودیت‌هایی در اندازه‌گیری عملکرد هوش مصنوعی دارد، اما به عنوان یک بنچمارک بین پلتفرمی طراحی شده برای مقایسه CPU و GPU عمل می‌کند. این در تضاد با بنچمارک‌های “توکن در ثانیه” گزارش شده توسط AMD است که تکرار آنها در آزمایش‌های مستقل چالش‌برانگیزتر است.
Ryzen AI Max+ 395: نیرویی که باید به حساب آورد
نمایش قوی Apple MacBook Pro 16 در برابر Flow Z13 در بنچمارک‌های ما این واقعیت را که Ryzen AI Max+ 395 یک چیپست فوق‌العاده قدرتمند است، کم نمی‌کند. این یک تراشه با کارایی بالا و همه‌کاره است که نتایج چشمگیری را در بارهای کاری خلاقانه و بازی نشان داده است. این نشان‌دهنده یک رویکرد جدید به طراحی پردازنده x86 است و به درستی جایزه Best-in-Show ما را در CES 2025 کسب کرد.
ما کاملاً تحت تأثیر عملکرد آن در ROG Flow Z13 قرار گرفتیم و مشتاقانه منتظر آزمایش نسخه PRO در HP ZBook 14 Ultra هستیم. ما همچنین امیدواریم که AMD، Ryzen AI Max را در طیف وسیع‌تری از سیستم‌ها ادغام کند و فرصت‌های بیشتری برای مقایسه‌های بنچمارک فراهم کند.
نیاز به رقابت قوی‌تر در عرصه چیپست‌های رده بالا
ظهور پردازنده‌های قدرتمندی مانند Ryzen AI Max+ 395 نیاز مداوم به رقابت قوی در بازار چیپست‌های رده بالا را برجسته می‌کند. سیلیکون اپل، در حالی که چشمگیر است، مطمئناً می‌تواند از رقبای قوی‌تری بهره‌مند شود و مرزهای عملکرد و نوآوری را حتی بیشتر کند. مقایسه‌ها، اگرچه پیچیده هستند، نشان می‌دهند که چشم‌انداز در حال تغییر است و معماری سنتی x86 در حال تکامل برای پاسخگویی به خواسته‌های بارهای کاری مبتنی بر هوش مصنوعی است. آینده نویدبخش رقابت‌های جالب‌تری است زیرا این فناوری‌ها به توسعه خود ادامه می‌دهند.
بسط در زمینه‌های خاص و افزودن جزئیات بیشتر
بیایید به برخی از زمینه‌های خاص بپردازیم و بینش‌های دقیق‌تری ارائه دهیم:
1. معیار “توکن در ثانیه”:
انتخاب AMD از “توکن در ثانیه” به عنوان یک معیار اولیه، شایسته بررسی بیشتر است. در حالی که معیاری برای سرعت پردازش برای مدل‌های زبانی ارائه می‌دهد، پیچیدگی‌های عملکرد هوش مصنوعی را به طور کامل در بر نمی‌گیرد. عواملی مانند دقت مدل، تأخیر و بهره‌وری انرژی به همان اندازه مهم هستند. نرخ بالای “توکن در ثانیه” لزوماً به تجربه کاربری برتر تبدیل نمی‌شود اگر خروجی مدل نادرست باشد یا اگر انرژی بیش از حد مصرف کند.
علاوه بر این، مدل‌های زبانی خاص مورد استفاده در آزمایش AMD (DeepSeek و Phi 4) بنچمارک‌های جهانی پذیرفته شده نیستند. عملکرد در این مدل‌ها ممکن است نماینده عملکرد در سایر LLM ها و SLM های محبوب نباشد. یک ارزیابی جامع‌تر شامل طیف وسیع‌تری از مدل‌ها می‌شود که منعکس‌کننده وظایف و کاربردهای متنوع هوش مصنوعی است.
2. نقش گرافیک مجتمع:
شکاف عملکرد قابل توجه بین Ryzen AI Max+ 395 و Intel Core Ultra 7 258V عمدتاً به تفاوت در قابلیت‌های گرافیک مجتمع نسبت داده می‌شود. تراشه Ryzen دارای یک GPU بسیار قدرتمندتر است که به ویژه برای بارهای کاری هوش مصنوعی که می‌توانند از شتاب GPU استفاده کنند، سودمند است.
با این حال، مهم است که بپذیریم که گرافیک مجتمع، حتی در تراشه‌های رده بالا مانند Ryzen AI Max+، هنوز در مقایسه با GPU های مجزا محدودیت‌هایی دارد. برای پرتقاضاترین وظایف هوش مصنوعی، یک کارت گرافیک اختصاصی همچنان راه حل ترجیحی است. این مقایسه اهمیت روزافزون گرافیک مجتمع را برای پردازش هوش مصنوعی برجسته می‌کند، اما نباید به عنوان جایگزینی برای GPU های مجزا در همه سناریوها تعبیر شود.
3. بحث x86 در مقابل Arm:
مقایسه بین Ryzen AI Max+ (x86) و Apple M4 Pro (Arm) به بحث گسترده‌تری در مورد این دو معماری پردازنده می‌پردازد. در حالی که x86 به طور سنتی بر بازار رایانه‌های شخصی تسلط داشته است، Arm کشش قابل توجهی در دستگاه‌های تلفن همراه به دست آورده است و به طور فزاینده‌ای x86 را در لپ‌تاپ‌ها و حتی رایانه‌های رومیزی به چالش می‌کشد.
پردازنده‌های Arm اغلب به دلیل بهره‌وری انرژی مورد توجه قرار می‌گیرند، در حالی که تراشه‌های x86 به طور کلی با عملکرد بالاتر مرتبط هستند. با این حال، خطوط به طور فزاینده‌ای در حال محو شدن هستند. Ryzen AI Max+ نشان می‌دهد که x86 می‌تواند برای طراحی‌های کم مصرف سازگار شود، در حالی که تراشه‌های سری M اپل ثابت کرده‌اند که Arm می‌تواند عملکرد چشمگیری ارائه دهد.
انتخاب بین x86 و Arm در نهایت به مورد استفاده خاص و اولویت‌ها بستگی دارد. برای دستگاه‌های فوق‌العاده قابل حمل که عمر باتری در آنها اهمیت دارد، Arm ممکن است مزیت داشته باشد. برای ایستگاه‌های کاری با کارایی بالا که در آن قدرت خام نگرانی اصلی است، x86 همچنان یک رقیب قوی است. Ryzen AI Max+ نمونه‌ای قانع‌کننده از چگونگی تکامل x86 برای رقابت در چشم‌انداز در حال تحول است.
4. اهمیت بهینه‌سازی نرم‌افزار:
قابلیت‌های سخت‌افزاری تنها یک بخش از معادله هستند. بهینه‌سازی نرم‌افزار نقش مهمی در به حداکثر رساندن عملکرد هوش مصنوعی ایفا می‌کند. هم AMD و هم اپل سرمایه‌گذاری زیادی در اکوسیستم‌های نرم‌افزاری می‌کنند که برای پلتفرم‌های سخت‌افزاری مربوطه آنها طراحی شده‌اند.
پلتفرم ROCm AMD مجموعه‌ای از ابزارها و کتابخانه‌ها را برای توسعه و استقرار برنامه‌های هوش مصنوعی در GPU های AMD فراهم می‌کند. چارچوب Core ML اپل قابلیت‌های مشابهی را برای سیلیکون اپل ارائه می‌دهد. اثربخشی این پشته‌های نرم‌افزاری می‌تواند به طور قابل توجهی بر عملکرد هوش مصنوعی در دنیای واقعی تأثیر بگذارد.
یک مقایسه منصفانه بین پلتفرم‌های سخت‌افزاری مختلف باید سطح بهینه‌سازی نرم‌افزار موجود برای هر کدام را نیز در نظر بگیرد. این امکان وجود دارد که یک تراشه کم‌قدرت‌تر بتواند از یک تراشه قدرتمندتر پیشی بگیرد، اگر از پشتیبانی نرم‌افزاری برتر بهره‌مند شود.
5. جهت‌گیری‌های آینده:
پیشرفت‌های سریع در هوش مصنوعی باعث نوآوری مداوم در طراحی پردازنده می‌شود. ما می‌توانیم انتظار داشته باشیم که شتاب‌دهنده‌های هوش مصنوعی تخصصی‌تری در تراشه‌های آینده ادغام شوند و خطوط بین CPU ها، GPU ها و واحدهای پردازش هوش مصنوعی اختصاصی را بیشتر محو کنند.
رقابت بین AMD، اینتل و اپل احتمالاً تشدید خواهد شد و منجر به پردازنده‌های سریع‌تر، کم‌مصرف‌تر و با قابلیت هوش مصنوعی بیشتر می‌شود. این رقابت در نهایت به نفع مصرف‌کنندگان خواهد بود و پذیرش هوش مصنوعی را در طیف وسیع‌تری از برنامه‌ها هدایت می‌کند. تکامل سخت‌افزار و نرم‌افزار در شکل‌دهی آینده محاسبات هوش مصنوعی بسیار مهم خواهد بود. توسعه مداوم بنچمارک‌ها و روش‌های آزمایش جدید نیز برای ارزیابی دقیق عملکرد این سیستم‌های به طور فزاینده‌ای پیچیده ضروری خواهد بود. مسابقه برای ایجاد راه‌حل نهایی پردازش هوش مصنوعی در جریان است و سال‌های آینده نویدبخش پیشرفت‌های هیجان‌انگیزی است.
بهبودهای مداوم در پردازش عصبی و سخت‌افزار اختصاصی هوش مصنوعی احتمالاً منجر به تغییر پارادایم در نحوه تعامل ما با فناوری خواهد شد.